Dnia 3 i 4 kwietnia 2008r. w Wyższej Szkole Biznesu w Dąbrowie Górniczej odbyła się II Euroregionalna Konferencja nt.: „Adolescencja. Szanse i zagrożenia”, współorganizowana przez WED UM w Sosnowcu, Centrum Doskonalenia Nauczycieli w Sosnowcu, WSB w Dąbrowie Górniczej, Instytutu Psychologii UŚ, Oddziału Psychiatrii Dziecięcej Centrum Psychiatrii w Sosnowcu oraz Zagłębiowskiej Agencji Rozwoju S.A. w Będzinie.
W konferencji wzięło udział prawie 200 zainteresowanych osób, m.in.: nauczyciele, pedagodzy oraz przedstawiciele świata nauki i medycyny. Do wygłoszenia referatów podczas II Euroregionalnej Konferencji Naukowo – Szkoleniowej zaproszeni zostali specjaliści prezentujący środowiska psychologiczne, pedagogiczne, socjologiczne i medyczne.
Podczas dwóch dni trwania konferencji poruszone zostały najtrudniejsze do rozwiązania problemy dorastającej młodzieży i wskazane możliwe działania mające na celu dostarczenie wiedzy (m.in. nauczycielom, a za ich pośrednictwem rodzicom) w zakresie: wspomagania rozwoju, zapobiegania zjawiskom niekorzystnym dla rozwoju młodego człowieka i jego otoczenia. Okres adolescencji, dorastania, który przypada między 11 a 22 rokiem życia, charakteryzuje się nasilonymi zmianami fizycznymi oraz psychicznymi, rodzeniem się trwałych zainteresowań i krystalizowaniem się poglądów. Zaczyna się wtedy okres bardziej świadomego budowania tożsamości człowieka. Zaznacza się indywidualizacja zachowania i rodzi się indywidualność jednostki. Ma miejsce samodzielna weryfikacja obrazu siebie i swoich relacji z innymi oraz odniesień do świata wartości. Młody człowiek wnikliwie analizuje własne zachowania oraz buduje różne aspekty i wymiary siebie, nabiera przekonania, że posiada określone cechy. Coraz większej wagi, obok podejmowanych przez młodą osobę działań, nabierać zaczyna wiara w ich sens i celowość. Rozwój poznawczy, emocjonalny i fizyczny w okresie adolescencji prowadzi zatem do nasilenia problemów wychowawczych i emocjonalnych. Nie pomniejszając wagi negatywnych wydarzeń i uwarunkowań biologicznych, można przyjąć, że w naszej kulturze adolescencja związana jest z trudnościami społecznymi i emocjonalnymi wtedy, gdy dziecko nie przejmuje wzorców funkcjonowania od swoich rodziców albo nie uczy się kontrolowania swojego zachowania. W tym okresie dokonuje się reorganizacja psychiczna jednostki, której celem jest przystosowanie się do fizjologicznych i anatomicznych zmian towarzyszących dojrzewaniu a zwłaszcza ich konsekwencji. Pomoc adolescentom w tym trudnym okresie, składać powinna się w ogólnym zarysie z trzech grup czynników będących odpowiedzią na psychologiczne uwarunkowania zagrożeń czyli: wsparcia, kontroli i ujawniania. Zadaniem rodziców i nauczycieli jest więc czuwanie nad burzliwym okresem życia, jakim jest dojrzewanie. Bardzo istotne w tym czasie powinno być towarzyszenie swym wychowankom w sposób, który pomoże przejść ten krytyczny okres prostą drogą. Wskazaniu takich właśnie dróg służyła II Euroreginalna Konferencja.
Referaty przygotowane przez wykładowców, a zrecenzowane przez prof. ŚUM dr hab. n. med. Irenę Krupkę - Matuszczyk i prof. UŚ dr hab. Grażynę Mendecką, złożyły się na obszerną publikację – pracę zbiorową: „Adolescencja. Szanse i zagrożenia.”
Wykładowca mgr Urszula Szymska
Wykładowca mgr Jacek Stelmach
Wykładowca mgr Alicja Krupińska